Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Απάντηση των ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ στη λασπολογία της "Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή" και των "Financial Crimes"


ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ

Μία και μόνη, μικρή επισήμανση, για την ιστορία. Το τελικό κείμενο της πρότασης Γ, η οποία κατατέθηκε και υπερψηφίστηκε στις εκλογές της 30ης &31ης Ιανουαρίου, ουσιαστικά εμπεριέχει στοιχεία 12 ή και περισσότερων προτάσεων και υπο-προτάσεων που συζητήθηκαν στην γενική συνέλευση της 24ης Ιανουαρίου.
Κοινός παρονομαστής ήταν η αντίθετη τοποθέτηση των συναδέλφων, στο ενδεχόμενο γενικής απεργίας διαρκείας στον Τύπο, χωρίς στόχευση και ως συνήθως χωρίς αποτέλεσμα. Κοινή συνιστώσα επίσης αποτέλεσε και η επιδίωξη υπογραφής αναγκαίας Σ.Σ.Ε., για την αποφυγή γενίκευσης αυθαιρεσιών από την πλευρά των εργοδοτών.
Το να επέρχεται μία συμφωνία, όχι κατά γράμμα, αλλά σε ένα τελικό κείμενο που συνθέτει περισσότερες εκ των 2 προτάσεων, εμπεριέχει υποχωρήσεις ή υπαναχωρήσεις επί των αρχικών από όλες τις πλευρές που συμμετείχαν(χρωματισμένες ή αχρωμάτιστες - γιατί υπάρχουν και αυτές όσο κι αν δεν θέλουν κάποιοι να το αποδεχθούν ή να το πιστέψουν) καταδεικνύει από μόνο του ότι στην ΕΣΗΕΑ υπάρχουν ακόμα συνάδελφοι που δεν διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλο.

Υπάρχουν συνάδελφοι, οι οποίοι μπορούν να βρουν -εν μέσω διαφωνιών- σημεία συμπόρευσης. Εάν κάποια στιγμή το καταλάβουν και το.....

 επιτύχουν και οι υπόλοιποι, μακριά από στείρες κομματικές γραμμές, που επιδιώκουν αντί της συνοχής την σύγκρουση, ίσως επιτέλους καταφέρουμε και κάτι θετικό στην Ένωση, πριν αυτή διαλυθεί υπό το βάρος της κρίσιμης περιόδου και υπό την πίεση μίας γενικότερης «απεργολαγνείας» που διακατέχει ως σύνδρομο τον κλάδο μας.
Προσωπικά δεν ανήκω σε καμία παράταξη και ούτε πρόκειται να ενταχθώ σε καμία. Ήμουν, είμαι και ελπίζω να είμαι εργαζόμενος και έρχομαι να υπογραμμίσω ότι οι πολιτικές-κομματικές, τυφλές γραμμές δεν έχουν προσφέρει και δεν πρόκειται να προσφέρουν τίποτα παραπάνω στους δημοσιογράφους από την συρρίκνωση θέσεων εργασίας και ένα ακόμα πιο αβέβαιο μέλλον για όλους τους συντάκτες.

Ξαφνικά κάποιοι, μη θέλοντας να αποδεχθούν την πραγματικότητα (σκληρή, αλλά αυτή είναι και βρίσκεται απέναντι μας), ακολουθώντας τις δικές τους ιδεοληψίες προσπαθούν μπαίνοντας σε διαγωνισμούς πλειοδοσίας προς τους συναδέλφους για το ποιος θα καταφέρει να πραγματοποιήσει την πιο «τυποκτόνα» απεργιακή κινητοποίηση, ώστε να πείσουν για την υπερψήφιση της πρότασής τους.
Διατυμπανίζουν το τι επιδιώκουν, τι διεκδικούν, τι προτείνουν για να κατεβάσουμε τα ρολά, δίχως -την ίδια στιγμή- να τολμούν να αναφέρουν τι θα χάσει ο κλάδος μέσω αυτών των κινητοποιήσεων. Χαρακτηρίζουν εργοδοτικούς, εκείνους που διαφωνούν μαζί τους καθώς, καθήμενοι στον θρόνο του Πάπα, διατηρούν το αλάθητο στον χώρο της δημοσιογραφίας.

Υποστηρίζουν ότι θα τρίξουν τα δόντια στους εργοδότες με μία απεργία διαρκείας, δίχως να λένε ότι το πιθανότερο αποτέλεσμα, θα είναι να πληθύνουν οι προσφυγές στο άρθρο 99, αντί να διασπαστεί το μέτωπο των εργοδοτών. Δίχως να λένε ότι πιθανότερο είναι να αυξηθεί ο αριθμός των ανέργων από την μείωση των θέσεων εργασίας που θα επιφέρουν τα επιπλέον λουκέτα. Δίχως να λένε ότι το τελικό αποτέλεσμα μιας τέτοιας κίνησης, θα είναι η περαιτέρω αποδυνάμωση του ταμείου μας, το οποίο θα δηλώσει νωρίτερα από το αναμενόμενο, αδυναμία παροχών- πληρωμών προς ανέργους, συνταξιούχους και εργαζόμενους μετά από την επιπλέον μείωση των εισφορών προς τα ταμεία μας. Δίχως να λένε ότι «the day after» από μία «τυποκτόνο» γενική απεργία διαρκείας, θα περιλαμβάνει το πολύ 3 εφημερίδες, 2 κανάλια και 4 ραδιόφωνα, αφού πολλοί μικροί και μεσαίοι εκδότες, θα εξαναγκαστούν να κλείσουν τις επιχειρήσεις τους –μη έχοντας να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους- και δεκάδες εάν όχι εκατοντάδες ακόμα συνάδελφοι να βρεθούν στο δρόμο.

Αυτό λοιπόν, που με απασχολεί, είναι η διατήρηση των θέσεων εργασίας και η συνέχιση εισροής πόρων προς το ταμείο μας, για να μπορεί να ανταποκρίνεται στην κάλυψη όλων μας. Εργαζομένων, ανέργων και συνταξιούχων. Ναι, ακόμα και με υποχωρήσεις, όσο μας επιτρέπει η αξιοπρέπειά μας. Όσο ακόμα μπορούμε να την υπερασπιστούμε και να την διεκδικήσουμε. Όσο ακόμα υπάρχουν θέσεις εργασίας για να μπορούμε να εργαζόμαστε και για να έχουν ελπίδα οι άνεργοι συνάδελφοι μας ότι μπορεί να υπάρξει θέση εργασίας και για εκείνους. Μέσα από ένα πλαίσιο υπογραφής Σ.Σ.Ε που θα κληθεί το Δ.Σ να διεκδικήσει και να διαπραγματευτεί. Ναι, ακόμα και με πιθανή μεσοσταθμική μείωση. Πιθανή μείωση, που έχουν ήδη υποστεί πάρα πολλοί.

Το κλείσιμο των Μέσων Ενημέρωσης, σε αυτή τη χρονική στιγμή, σημαίνει την διάλυση του εργασιακού μας χώρου και την επιστροφή σε εργασιακό Μεσαίωνα. Ζητούμενο είναι η υπογραφή Σ.Σ.Ε που θα εξασφαλίζει όλους μας για τα επόμενα 2 χρόνια. Πίεση μπορεί να ασκηθεί με αποτελεσματικό τρόπο, εφόσον καταφέρουμε να εξασφαλίσουμε την λειτουργία των Μέσων Ενημέρωσης που αποδέχονται τα δίκαια και ρεαλιστικά αιτήματα μας με σχέσεις αλληλοσεβασμού από την πλευρά των εργοδοτών και εργαζομένων, ωθώντας και τους υπόλοιπους εργοδότες να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο για να διατηρηθούν στην αγορά. Εκεί παίζεται η παρτίδα. Έχουμε στα χέρια μας χαρτιά που μπορούμε να ρίξουμε στο τραπέζι, αρκεί να το πιστέψουμε.

Οι υπερφίαλες διεκδικήσεις των 1.400€ έναντι του κατώτατου μισθού, ακόμα κι αν όλα συνωμοτήσουν προς αυτή την κατεύθυνση, δεν μπορούν να οδηγήσουν πουθενά αλλού παρά μόνο στην ανάγνωση ανεκδότων, για να γελάμε μεταξύ μας. Θα ήταν υπέροχο να βρίσκεται ο κατώτατος μισθός στα 1.400€. Ποιος διαφωνεί. Είναι όμως ρεαλιστικό; Δεν θα σας δώσω την απάντηση αυτή. Την γνωρίζεται μόνοι σας. Όλοι όσοι δεν βρίσκεστε καλυπτόμενοι από έναν συνδικαλιστικό μανδύα και δεν αναγκάζεστε να υποκύψετε σε κομματικές γραμμές.

Είμαι, λοιπόν, στο club των εργοδοτικών ή των μαριονέτων της εργοδοσίας και της τρικομματικής κυβέρνησης, όπως αρέσκονται κάποιοι συνάδελφοι να μας αποκαλούν. Είμαι ένας εργαζόμενος που θα συμμαχήσει, ακόμα και με τον διάολο, για να πετύχει να διασφαλίσει την ικανοποίηση των αναγκών των συναδέλφων του, για να υπάρχουν θέσεις εργασίας για μένα (αν είναι δυνατόν) και όσο περισσότερους γίνεται, απαντώ.


Ένας Ανεξάρτητος δημοσιογράφος - όλοι οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ

(απάντηση στην ανακοίνωση της «Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή» http://www.paron.gr/typologies/?p=16124 η οποία αναδημοσιεύθηκε και στα www.parapolitika.gr http://www.parapolitika.gr/ArticleDetails/tabid/63/ArticleID/374691/Default.aspx καθώς και σε όλους τους καλούς συναδέλφους που αντιμετωπίζουν με την ίδια ιδεοληψία την ήττα της «απεργολαγνείας» στην εκλογική διαδικασία της 30ης & 31ης Ιανουαρίου. Περιμένω να δω τα ανακλαστικά της δεοντολογίας σας, με αναδημοσίευση της απάντησης δίπλα από την ανακοίνωση σας)


Κι επειδή, η επανάληψη είναι η μητέρα της μάθησης, τονίζουμε:

Οι «Ανεξάρτητοι Δημοσιογράφοι» δηλώνουμε ότι θα είμαστε παρόντες και θα παρακολουθούμε από κοντά τις εξελίξεις. Δεν δίνουμε λευκή επιταγή σε κανέναν.


http://andimosiografoi.blogspot.com/